Ποιοι είμαστε

​

Η αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία Art, Graffiti in the City (AGC) πιστεύει πως, πράγματι, αν κάποιος
θέλει να μάθει για μία πόλη, μπορεί να κοιτάξει τους τοίχους της. Η AGC ιδρύθηκε στο τέλος του
2021, με πρότερη ποικίλη, ακαδημαϊκή και ερευνητική παραγωγή. Έχει τη βάση της στην Αθήνα,
αλλά δραστηριοποιείται και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού. Ενεργοποιείται στα
πεδία των τεχνών και του πολιτισμού στον δημόσιο χώρο. Ειδικότερα, ερευνά και επεξεργάζεται κριτικά και διεπιστημονικά τις ποικιλόμορφες επιδράσεις του γκράφιτι, στις διάφορες εκφάνσεις του, καθώς και της streetart, σε διατηρητέα μνημεία, τοπόσημα, δημόσια έργα τέχνης και αρχαιότητες, καθώς και στις τοπικές επιχειρήσεις, τους κατοίκους και τους επισκέπτες. Πεδίο έρευνάς της είναι επιλεγμένα ιστορικά κέντρα πόλεων, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Για την εκπλήρωση των στόχων της, η AGC συνεργάζεται με διάφορους εγχώριους και ξένους φορείς και οργανισμούς, με επιστήμονες και καλλιτέχνες. To ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων της AGC περιλαμβάνει, εκτός από τη διεπιστημονική έρευνα, πολιτιστικά πρότζεκτ και δράσεις, οργάνωση σεμιναρίων και συνεδρίων, παραγωγή καλλιτεχνικών έργων, micro-events, εργαστήρια, συμπράξεις, πολιτιστικά δίκτυα, εκπαιδευτικά προγράμματα και πολιτιστικές διαδρομές, με την παράλληλη αξιοποίηση Νέων Τεχνολογιών.

​

Τι πιστεύουμε

Περπατώντας στην πόλη, οι τοίχοι είναι ομιλητικοί. Εκδιπλώνουν ένα παλίμψηστο και φαινομενικά χαοτικό οπτικό αφήγημα, με άπειρες φωνές, με διασπασμένο θέμα, και ΑΥΤΟ είναι το θέμα του σύγχρονου αστικού χώρου, δημόσιου και ιδιωτικού.

 

To graffiti, στις ποικίλες εκφάνσεις του, όπως η τέχνη του δρόμου και το tagging, είναι σοβαρό, συγκροτησιακό πλέον, πολιτισμικό στοιχείo που συνδιαμορφώνει, σε σημαντικό βαθμό, αυτό που θεωρείται ως το «σύγχρονο πρόσωπο» των πόλεων και συχνά αποτελεί πεδίο ζυμώσεων και αντιπαραθέσεων. Μπορεί να εγγραφεί, παρά τις εγγενείς ιδιότητες της τοπικότητας και της διαβατικής χρονικότητας, και στην υλική και στην άυλη κληρονομιά, σε υβριδική μορφή, και να ενταχθεί στη βιωμένη αλλά και αρχειακή μνήμη της πόλης.

 

Η Αθήνα είναι μια διαρκώς επεκτεινόμενη, πολυπολιτισμική και μεταιχμιακή μητρόπολη. Σε τέτοιο περιβάλλον, η πόλη λειτούργησε και λειτουργεί ως χώρος παραγωγής ή ακόμα και ως «δοκιμαστικός σωλήνας» για ιδέες, στάσεις, πρακτικές και αισθητικο- κοινωνικά φαινόμενα, όπως το γκράφιτι, η street art και το tagging.

 

Η νέα συνθήκη απαιτεί έναν νέο λόγο (discourse), εννοιολόγηση και κριτική επανεξέταση αντιλήψεων, στάσεων και πρακτικών, σχετικά με τις σύγχρονες οντολογίες του δημόσιου αστικού χώρου. Συγκεκριμένα, απαιτούνται καινοτόμες στρατηγικές και πρακτικές κατανόησης και διαχείρισής του χώρου αυτού και υπό το πρίσμα μορφών έκφρασης, όπως η streetart και το tagging.

 

Εκκρεμούν ακόμη ερωτήματα, όπως για τις δυνατότητες και όρια της ελευθερίας έκφρασης, για τη συμμετοχή στη διαχείριση και αξιοποίηση του δημόσιου αστικού χώρου, τον καλπάζοντα εξευγενισμό (gentrification) και την αναθεώρηση του υφιστάμενου νομικού πλαισίου, σε σχέση με την ετερότητα και την πολυπολιτισμικότητα στον μητροπολιτικό ιστό. Αυτά τα στοιχεία συνθέτουν τη νέα-ες ταυτότητα-ες ιδίως των ιστορικών πόλεων, όπως η Αθήνα. Αυτό είναι το πεδίο κίνησης της AGC.

 

Σε μία μητρόπολη κοντά 6500 χιλιάδων ετών και άνω των 6.000.000 κατοίκων, όπως η Αθήνα, λέμε ότι υπάρχει και πρέπει να υπάρχει χώρος να αναπνέουν όλες τις κληρονομιές, υλικές, άυλες και υβριδικές και ότι είναι κάποιες κυρίαρχες ιδέες και οι πρακτικές για αυτές τις κληρονομιές που ασφυκτιούν. Λέμε ότι ο αστικός δημόσιος χώρος είναι και θα πρέπει να είναι σε ανοιχτή διαβούλευση και ότι κάθε είδος discourse για την έκφραση και ταυτότητα στο πεδίο της πόλης δε νοείται χωρίς διεπιστημονικότητα, κριτική επαναπραγμάτευση, ανοιχτότητα, ορατότητα, συμπερίληψη, αλλά και βιωσιμότητα. Οι τοπικές περιπτώσεις μπορούν να γενεσιουργήσουν διεθνή διάλογο.